Akcja rozgrywa się w kopenhaskim szpitalu. Lekarze z ekstrawaganckiego przedsięwzięcia von Triera przeżywają osobiste i zawodowe dramaty. W ich życie ingerują jednak czasami duchy. Bohaterowie zaś nie zawsze kierują się dobrem pacjentów i prowadzą podejrzane interesy. W Królestwie nie wszystko ma racjonalne wytłumaczenie. Wydaje się, że reżyser oczekuje, byśmy i my poddali się dziwnej logice tego filmu. Królestwo należy do nielicznego grona filmów wybranych przez widzów. Swój niezwykły status zyskało dzięki umiejętności wytworzenia świata, rządzącego się prawami znanymi jedynie wtajemniczonym. Paranoiczna opera mydlana czy surrealistyczne cinema verité? Lars von Trier przyznaje, że Królestwo powstało jako konsekwencja młodzieńczych fascynacji kinem klasy B i tanimi opowieściami o duchach. Ale, pomimo komediowych akcentów, film nie jest tylko pastiszem mydlanych oper czy zabawą konwencją popularnego kina. Sposób realizacji zbliża go do kręconego na gorąco i pospiesznie zmontowanego dokumentu. Być może właśnie dlatego świat Królestwa intryguje i zadziwia.