Drapacz chmur Cały film (2018) • Online • Vider CDA

Heh recenzja wskazuje ze film jest fenomenalny, a w Polsce jak zwykle zero promocji takich filmów, zryta Pirania to wszędzie wisi, a Boy’u nie wiedziałabym nic, tylko z wymogów pracy muszę znać opisy filmów, które wchodzą do kin, ale to nic że plakaty i ulotki Boya pojawiły się na dzień przed premiera nie mówiąc już żebym gdziekolwiek widziała jego zwiastun ;/ no Polska… Mnie kilka scen rozbawiło – nietypowy – wart obejrzenia. Film Prince of Persia: Piaski Czasu, ekranizacja gry tym samym tytule, spełnił pokładane w nim (głównie przez producenta, Jerry’ego Bruckheimera) nadzieje: to wielki sukces komercyjny, największy, jaki stał się udziałem filmu opartego na motywach gry. Na szczęście czas działał na korzyść „Żelaznego Krzyża” – po latach można już było docenić, jak ciekawy konflikt postaw był podstawą tego filmu. Uczynienie głównym pozytywnym bohaterem filmu niemieckiego żołnierza walczącego na froncie wschodnim, przedstawienie Armii Czerwonej przede wszystkim jako śmiertelnego zagrożenia, niecofającego się przed niczym (wspomnijcie scenę śmierci przygarniętego przez Niemców chłopca), było czymś całkowicie nowym, wręcz szokującym.

Siła filmu kryje się jednak w tym, że to odzieranie ze złudzeń udało się reżyserowi przedstawić naprawdę po mistrzowsku. Scena pożegnania na wiejskiej drodze jest tym bardziej przejmująca, że od samego początku filmu wiemy, iż Skworcow z wojny już nie powróci. Stephen Gaghan, co prawda ochrzcił swój film nazwą odnoszącą się do cennego metalu szlachetnego, ale nie jest jak jego przodkowie.

Film powstał w połowie lat 80., kiedy wojna w Wietnamie była już tylko smutnym wspomnieniem, a kino rozliczyło się z nią na wiele różnych sposobów („Łowca jeleni”, „Czas apokalipsy”, „Taksówkarz”, „Rambo”). Trylogii wietnamskiej Olivera Stone’a i, jak wskazywałaby liczba nagród, najlepszy: „Pluton” dostał cztery Oscary, w tym dla filmu i reżysera, „Urodzony 4 lipca” – dwa, „Pomiędzy niebem a ziemią” – żadnego. Nie zapomnijmy jednak jeszcze obowiązkowej doskonałej batalistyce „Żelaznego Krzyża” – chyba dopiero „Szeregowiec Ryan” przebił efektowność tego filmu pod względem wizualizacji II wojny światowej.

Uśmiechnięta twarz Skworcowa wnosi do filmu element optymistyczny; podobnie jak wątek rodzącego się uczucia między młodym żołnierzem a podróżującą do ciotki Szurą. Zauważyłam, że kiedy oglądam film, który uważam za dobry, mam problem z napisaniem jego recenzji, bo trudno mi ubrać w słowa to, co mi się w nim podobało, zwłaszcza konkretniej. Ostre światło słoneczne nie jest najlepszym wyjściem, ale już przytłumione przez chmury, tworzące naturalny dyfuzor, staje się odpowiednie – zmniejszają się kontrasty i cały kadr zostaje równomiernie oświetlony.

Wydaje mi się , że jak nie wysłali za pozostałe filmy razem z tym jednym to już nie wyślą. Szczegolnie, że białe (europejsko-pochodne) dzieciaki wypadają w tym filmie dużo słabiej niż choćby książę ognia grany przez… Hindusa. Jednak chyba nikt się nie spodziewał, kraina jutra film online lektor pl playtube że Darth Vader przeszedł na Ciemną Stronę Mocy z powodu miłości.

A jednocześnie ten brutalny realizm splata się z symbolizmem – wyrażanym w miotaniu się bohatera od jednego dowódcy do drugiego, ale też w konkretnych scenach: dość wspomnieć słynną scenę umierającego Willema Dafoe, wznoszącego ręce do odlatującego helikoptera… „Pluton” był dla Olivera Stone’a przepustką do wielkiej kariery i pierwszym z całego szeregu filmowych arcydzieł. Po „Żelaznym Krzyżu” Peckinpah nakręcił jeszcze dwa filmy, bardzo już odbiegające poziomem od jego najwybitniejszych osiągnięć – wśród których „Żelazny Krzyż” ma nadal szczególne miejsce. Pierwszy wie, „gdzie rosną Żelazne Krzyże” (genialny cytat z filmu), ale ich nie pożąda, drugi chce odznaczenie, ale nie ma umiejętności Steinera, by to osiągnąć.

Właśnie ten przedłużony trzeci akt jest sednem filmu – to w nim Malick pokazuje stan psychiki żołnierzy, którzy pozornie wykonali przecież zadanie, ale nie znajdują w tym żadnej satysfakcji, żadnego katharsis. To, co przesądziło komercyjnej porażce, pozwoliło równocześnie zachować filmowi ponadczasowość, historia bowiem nie kręci się wokół postaci kreowanych przez hollywoodzkie bożyszcza, a podąża swoim naturalnym rytmem, wiarygodnie oddając poświęcenie prostych marynarzy i lotników. Obraz powstawał w hołdzie dla mistrza ten zabiegu, Maxa Ophulsa, który zmarł w czasie powstawania filmu, odciskając na nim piętno stylistyki raczej nietypowej dla kina wojennego.

Ostatnio na facebookowej ścianie jednego z moich znajomych pojawił się wątek w trakcie którego jeden z dyskutujących zadał pytanie: Czy Polacy od czasu „Psów” zrobili jakikolwiek dobry film? Nawet Telewizja Polska otworzyła się na oferowanie swoich filmów w sieci Oferta tych darmowych nie jest zbyt bogata, bowiem TVP oferuje takie hity jak „Ogniem i mieczem”, „Quo vadis”, czy też „Starą baśń”, a także kilka swoich filmów puszczanych przy okazji różnych świąt czy też uroczystości. Z każdego miesiąca wybraliśmy po trzy najlepsze tytuły (oprócz grudnia, z którego polecić możemy tylko dwa filmy) i sukcesywnie dodawaliśmy je do tego artykułu.